نام علمی: Ovis orientalis laristanica
راسته: زوج سمان
خانواده:گاوسانان

روزگردند ولی اغلب در صبح زود و عصر چرا می‌کنند و در ساعات بین روز به استراحت و نشخوار می‌پردازند به صورت گروهی زندگی می‌کنند و معمولاً میش‌ها، بره‌ها و نرهای جوان باهم و جدا از گله‌های مسن‌تر مشاهده می‌شوند؛ نرها از ۳ تا ۴ سالگی از گله‌های ماده‌ها و بره‌ها جدا می‌شوند و در گروه‌های جداگانه‌ای زندگی می‌کنند؛ به طور معمول، گله‌ها در طول فصل جفت‌گیری مخلوط می‌شوند و بعد از آن قوچ‌ها گله‌های ماده‌ها و جوان‌های نابالغ را ترک می‌کنند.
جفت‌گیری در مناطق گرمسیر از اوایل پاییز و در مناطق سردسیر در اواخر پاییز صورت می‌گیرد و میش‌ها ترجیح می‌دهند با قوچی که شاخ‌های بلندتری دارد جفت‌گیری کنند؛ دوره بارداری حدود ۱۶۵ روز است و معمولاً یک تا دو بره می‌زایند؛ بره‌ها در یک ونیم سالگی بالغ می‌شوند.
غذا: از علوفه و بوته‌ها و برگ درختان تغذیه می‌کند؛
زیستگاه : دشت های تپه ماهوری

قوچ و میش لارستان
پراکندگی در ایران

در منطقه لارستان فارس زندگی می‌کند و عده‌ای محدوده پراکندگی این قوچ را مناطقی از استان‌های فارس (قوچ شیراز را نیز شامل می‌شود)، بوشهر، هرمزگان، کرمان و بلوچستان می‌دانند. در حال حاضر منطقه حفاظت‌شده هرمود فارس شناخته‌شده‌ترین زیستگاه قوچ لارستان است.

وضعیت حفاظتی

کمیاب ترین زیرگونه گوسفند وحشی در ایران است و در معرض خطر قرار دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *